Co to jest ksylitol? Trochę historii
Według obecnego stanu wiedzy, ksylitol nie ma żadnych znanych właściwości toksycznych. Stosowano go w krystalicznej postaci w czasie II wojny światowej w Finlandii, gdy brakowało zwykłego cukru. I właśnie z Finlandii pochodzi największa produkcja cukru z kory brzozy. Ksylitol, inaczej alkohol cukrowy, pozyskiwany jest tu z kory brzozy. Uzyskaną substancję poddaje się obróbce kwasem (hydrolizie). Ale ksylitol można również znaleźć w jagodach, malinach, grzybach, a nawet w organizmie człowieka. W Chinach wytwarza się go z kolb kukurydzy w bardziej naturalny sposób. Jednak zanim spopularyzowano go w Finlandii, znano go już wcześniej, od koło 1891 roku. Prawdopodobnie wynaleźli go niemieccy chemicy; ksylitol miał wówczas postać syropu.
Ksylitol w domu – do wszystkiego, ale nie dla każdego
Dziś dodawany jest do wielu przekąsek, np. batoników, żelków, czy gum do żucia. Znajdziesz go też w paście do zębów – ksylitol przeciwdziała paradontozie i wspiera leczenie chorób dziąseł.
Ksylitolem można słodzić i używać go w kuchni tak, jak zwykłego cukru. Sprawdzi się do kawy i herbaty, w przetworach czy wypiekach (prócz ciast drożdżowych – drożdże nie urosną na ksylitolu). Warto pamiętać jednak, że dzienna dawka ksylitolu dla człowieka to nie więcej niż 3 łyżeczki, trzeba też wprowadzać go do diety stopniowo, bo może zadziałać przeczyszczająco. Nie wolno jednak dawać ksylitolu dzieciom poniżej 3. roku życia i psom, ponieważ mógłby im zaszkodzić.