Bogactwo oferty dostępnej na rynku daje ci możliwość wyboru. Dotyczy to także płatków zbożowych. Stojąc jednak przed sklepową półką, zastanawiałaś się zapewne nie raz, które są zdrowsze czy lepsze dla twojego planu dietetycznego. Przyjrzałyśmy się trzem najpopularniejszym wariantom. Oto, co odkryłyśmy.
Płatki owsiane występują na rynku w trzech wariantach: zwykłych, górskich i błyskawicznych. Najwięcej wartości mają w postaci surowej (zwykłe), drugie w kolejności są górskie. Błyskawiczne płatki są najbardziej przetworzone, przez co tracą wiele składników.
Owies zawiera całkiem sporo: błonnika, witamin B, żelaza, magnezu, kwasu foliowego, cynku, potasu, fosforu i wapnia. Pomaga regulować pracę serca, układu trawiennego, obniża cholesterol i ciśnienie oraz reguluje poziom glukozy we krwi. Należy do grupy produktów zawierających cukry złożone, dzięki czemu stopniowo uwalniane węglowodany dłużej dostarczają energię.
Płatki owsiane mają naprawdę zaskakujące właściwości. Z tego powodu są jednym z najważniejszych elementów zdrowej i zbilansowanej diety. Zastanawiasz się, czy płatki owsiane są zdrowe? Te dane nie pozostawiają żadnych wątpliwości.
Płatki owsiane są świetnym źródłem węglowodanów – węglowodany stanowią aż 66% owsa w ich suchej masie. Co ważne, aż 11% wymienionych węglowodanów to błonnik. Płatki owsiane zawierają w sobie szczególny typ błonnika nazywanego beta-glukanem. Ten rodzaj błonnika pomaga na przykład obniżyć poziom złego cholesterolu we krwi.
Dodatkowo błonnik na długo zapewnia uczucie sytości i wspomaga trawienie. Ważne: nie ma przeciwwskazań, żeby spożywać surowe płatki owsiane. Ugotowane płatki będą się jednak dużo łatwiej trawić.
Zastanawiasz się, czy płatki owsiane mają gluten? Owies zawiera aweninę, która jest białkiem podobnym do glutenu. Badania pokazują, że większość osób z celiakią toleruje owies. Jedynie niewielka liczba osób z celiakią może odczuwać negatywne skutki spożycia płatków owsianych.
Obróbka owsa odbywa się często w tych samych zakładach, co obróbka pszenicy, jęczmienia lub żyta. Owies może więc zostać zanieczyszczony innymi ziarnami. W praktyce nie zdarza się to jednak zbyt często.
Samo włączenie płatków owsianych do diety ma sporo zalet. Nie tylko ją urozmaica, ale także stanowi dobre źródło błonnika, który pomoże w utrzymaniu zdrowych jelit, zwalczaniu wysokiego poziomu cholesterolu i utrzymaniu stabilnego poziomu cukru we krwi.
Czy płatki owsiane mają wpływ na odchudzanie? Owies jest dobrym źródłem błonnika pokarmowego, który stanowi kluczowy składnik każdej diety odchudzającej. Jednym z najprostszych sposobów na szybkie zrzucenie zbędnych kilogramów jest dodanie do jadłospisu większej ilości błonnika.
W przypadku diet odchudzających równie dobrze sprawdzą się płatki owsiane zwykłe, jak i błyskawiczne. Warto pamiętać, że płatki owsiane są także bogate w witaminy, np.: magnez, żelazo, witaminę B1 czy cynk.
Zastanawiasz się, czy płatki owsiane tuczą? Mimo dużej zawartości węglowodanów, od zjedzenia nawet sporej ilości płatków owsianych nie grozi ci przytycie. Ig płatków owsianych wynosi około 60 mg/dl. Dodane płatków owsianych do potrawy obniża jej indeks glikemiczny ze względu na zawartość rozpuszczalnego błonnika.
Żyto pojawia się najczęściej w formie płatków błyskawicznych, chociaż zdarza się spotkać również postać surową. Znajdziesz w nich żelazo, magnez, potas, wapń, sód, mangan, kobalt, miedź, cynk, chrom, fosfor, jod, fluor, bor oraz witaminy z grupy B, witaminę E, kwas pantotenowy. Dobrze regulują przemianę materii i pracę układu sercowo-naczyniowego. Mają także sporo błonnika pokarmowego, dzięki czemu są bardzo sycące.
Orkisz znany jest również jako jęczmień dwurzędowy. Jego skład pozytywnie wpływa na pracę organizmu. Dzięki bogactwu składników odżywczych wzmacnia odporność, przyspiesza regenerację komórek oraz poprawia kondycję skóry i paznokci.
Zawarty w nich gluten jest stosunkowo dobrze przyswajany przez osoby nietolerujące tego składnika. W płatkach orkiszowych znajdziesz błonnik pokarmowy, witaminy B, E, PP, A, wapń, magnez, fosfor, potas, magnez i selen. Cechą charakterystyczną orkiszu jest lekko orzechowy posmak.
Osoby dbające o zbilansowaną dietę powinny zainteresować się również płatkami orkiszowymi. Właściwości płatków orkiszowych przedstawiają się naprawdę ciekawie.
Podobnie jak owies, orkisz jest doskonałym źródłem węglowodanów i błonnika pokarmowego. Płatki orkiszowe są szczególnie bogate w fosfor, magnez, żelazo, cynk oraz witaminę B3. W porównaniu z pszenicą, orkisz zawiera nieco wyższą zawartość białka i tłuszczu, ale mniej błonnika ogółem. Sto gramów płatków orkiszowych dostarczy organizmowi około 338 kcal.
W internecie znajdziesz mnóstwo przepisów z wykorzystaniem płatków orkiszowych. Charakterystyczny, lekko orzechowy posmak sprawia, że świetnie komponują się z owocami lub orzechami. Można z nich przygotowywać musli, owsiankę lub jeść z mlekiem.
Owsianka z płatków orkiszowych zapewni ci energię na cały dzień intensywnej pracy. Jak ją przygotować? Do dużego garnka dodaj: szklankę mleka, szklankę wody, jedną szklankę płatków orkiszowych, pół łyżki cynamonu i łyżkę miodu. Zagotuj na dużym ogniu, następnie zmniejsz płomień i gotuj przez około 6-8 minut do czasu uzyskania odpowiedniej konsystencji. Do tak przygotowanej mikstury dodaj bakalie lub świeże owoce. Smacznego!
Wszystkie płatki bardzo dobrze wpływają na nasze ciało. Różnią się wartością energetyczną oraz udziałem poszczególnych składników mineralnych i odżywczych. Żeby ułatwić ci wybór, przygotowaliśmy tabelę z porównaniem. Na czerwono oznaczyłyśmy zwycięzców w danej kategorii.
Już na pierwszy rzut oka widać, że płatki owsiane mają sporą przewagę nad konkurentami. Najmniej kaloryczne są płatki żytnie, zawierają również najwięcej błonnika, selenu, wit. K i B6 oraz kwasów foliowego i pantotenowego.
Tymczasem orkisz może pochwalić się niewiele wyższą niż w przypadku żyta kalorycznością, najlepszym wynikiem ilościowym niacyny i najmniejszą zawartością sodu (zaledwie 2 g w jednej porcji). Ponadto, jak wcześniej wspomniano, zawarty w nich gluten jest lepiej przyswajalny, dzięki czemu płatki orkiszowe mogą być częścią diety osób o obniżonej tolerancji na ten składnik.
Autorka: Patrycja Hendzel