Łupież różowy Giberta. Przyczyny, objawy i leczenie

Łupież różowy Giberta jest dość często występującą dolegliwością, która może dotyczyć każdego. Objawia się charakterystyczną wysypką, której nie sposób nie zauważyć. Jak można się zarazić? Chcesz wiedzieć, jak leczyć schorzenie? Przeczytaj.

Przyczyny łupieżu różowego Giberta

Przyczyny schorzenia nie są jasne. Sugerowany powód choroby to infekcja wirusowa, ale wciąż nie jest pewne, w jaki sposób i dlaczego dochodzi do rozwinięcia się objawów.

Bardzo często w kontekście łupieżu różowego mówi się o reaktywacji zakażenia herpeswirusem (do wirusów z tej rodziny należą np. wirus ospy wietrznej, wirus Epstein-Barra i wirus opryszczki).

Łupież różowy Giberta – objawy

Łupież różowy Giberta jest wysypką, która zwykle zaczyna się od dużej, okrągłej plamy na klatce piersiowej, brzuchu albo plecach. Plamę tę nazywamy blaszką macierzystą. Może mieć od 2 do 10 centymetrów średnicy. Po okresie 2 dni do 2 tygodni, od blaszki macierzystej zaczynają koncentrycznie i symetrycznie odchodzić mniejsze plamki. Układają się w kształt przypominający choinkę widzianą z góry. Mniejsze plamki wyglądają podobnie do blaszki macierzystej, a ich średnica wynosi zwykle do około 1,5 cm.

Istnieją też formy nietypowe choroby, gdzie brak jest blaszki macierzystej lub zmiany pojawiają się w nietypowych miejscach – w takiej sytuacji mamy do czynienia z tak zwanym łupieżem różowym odwróconym.

Czasami zmiany mogą występować na błonach śluzowych. Schorzenie może wystąpić u osób w każdym wieku, ale najczęściej dotyka osób w przedziale wiekowym od 10 do 35 lat.

Łupież różowy może powodować nieprzyjemne swędzenie, szczególnie u dzieci. Niektórzy ludzie dotknięci tym schorzeniem mają też objawy ogólne: ból głowy, osłabienie, ból gardła i podwyższoną temperaturę ciała. Do nawrotów choroby dochodzi niezwykle rzadko.

Łupież różowy Giberta – czy jest zaraźliwy?

W świetle obecnej wiedzy, łupież różowy Giberta nie jest uznawany za zaraźliwą chorobę, jednak istnieją doniesienia mówiące o tym, że wśród osób przebywających z osobą chorą notuje się więcej przypadków łupieżu różowego. Jak jest naprawdę? Na odpowiedź musimy jeszcze poczekać. Naukowcy wciąż pracują nad rozwiązaniem zagadki etiologii tego tajemniczego schorzenia.

Jak rozpoznać łupież różowy Giberta?

Z reguły lekarz jest w stanie postawić diagnozę już na postawie dokładnych oględzin skóry. Zmiany mogą być podobne do tych występujących w przypadku grzybicy, jednak przy zakażeniu grzybiczym blaszki są nieregularne. W wywiadzie lekarz powinien wykluczyć też osutkę polekową, która, jak sama nazwa wskazuje, jest następstwem przyjmowania niektórych leków.

Diagnoza powinna być oparta na wywiadzie i charakterystycznym obrazie klinicznym, gdzie występują: choinkowaty układ plam, świąd i obecność blaszki macierzystej przed kolejnymi wykwitami.

Zmiany występują zazwyczaj na tułowiu, a ogólny stan pacjenta prawie zawsze jest dobry. Jedynie w rzadkich przypadkach lekarz pobiera fragment zmienionej chorobowo skóry do badania histopatologicznego.

Jak leczyć łupież różowy Giberta

Łupież różowy Giberta zwykle znika po około 6 tygodniach od pojawienia się pierwszych objawów, ale w ekstremalnych przypadkach objawy utrzymują się nawet do 5 miesięcy (czasami po plamkach zostają na skórze wyblakłe ślady, które z czasem znikają, nie pozostawiając blizn).

Kiedy wysypka powoduje duży dyskomfort, można zastosować którąś z poniższych metod leczenia.

• Krem nawilżający na zmiany skórne

Stosowanie na wysypkę kremów nawilżających jest polecane w tym przypadku, można ich używać zamiast mydła, którego stosowanie jest odradzane w przypadku łupieżu różowego.

• Maści sterydowe na zmiany skórne

Ulgę przy znacznym świądzie mogą przynieść maści sterydowe, które należy stosować ściśle według zaleceń lekarza.

• Terapia promieniowaniem UVB

Zalecana szczególnie w przypadku utrzymujących się zmian.

• Ekspozycja na światło słoneczne

Ekspozycja wysypki na naturalne światło słoneczne też może przynieść korzystny efekt leczniczy. Pamiętaj jednak, by zastosować wcześniej krem z filtrem.

• Leki przeciwwirusowe

Jeśli stan pacjenta nie jest stabilny, lekarz może zalecić stosowanie leków przeciwwirusowych.

Łupież różowy Giberta a ciąża

U osób o ciemnym kolorze skóry, choroba może zostawić widoczne białe przebarwienia w miejscach wystąpienia plamek.

Istnieją doniesienia mówiące o tym, że u kobiet w ciąży, u których zresztą choroba występuje wyraźnie częściej niż u reszty populacji, może dojść do zarażenia płodu, przedwczesnego porodu, a nawet do obumarcia płodu, szczególnie jeśli objawy choroby wystąpią w pierwszym trymestrze ciąży. Kobiety cierpiące na łupież różowy i będące jednocześnie w ciąży powinny zostać otoczone szczególną opieką ginekologów i położników.

Łupież różowy Giberta – podsumowanie

Łupież różowy Giberta jest częstą i łagodną chorobą skóry, która niestety powoduje nieprzyjemne i utrzymujące się nawet przez kilka tygodni objawy. Jest zazwyczaj łatwa w rozpoznaniu, ale ze względu na podobieństwo objawów do innych schorzeń, można ją z łatwością pomylić z innymi groźnymi chorobami, np. kiłą. Dlatego zawsze w przypadku wystąpienia wysypki, nawet wydawałoby się typowej dla tej choroby, warto zwrócić się o pomoc lekarską w celu wykluczenia innych dolegliwości.

Autorka: Natalia Ciszewska