Data publikacji:

Zapalenie rozcięgna podeszwowego stopy. Jak sobie z nim radzić? 

Jakie są objawy zapalenia rozcięgna podeszwowego stopy? Jak je leczyć? Poznaj przyczyny zapalenia rozcięgna podeszwowego stopy. 
Zapalenie rozcięgna podeszwowego stopy

Zapalenie rozcięgna podeszwowego stopy – przyczyny

Zapalenie rozcięgna podeszwowego stopy (zapalenie tarczycy podeszwowej) jest chorobą związana z zapadnięciami rozcięgien w strefie podeszwowej stopy. Najczęstsze przyczyny tego schorzenia to:
  • nadmierna aktywność – częsty kontakt z powierzchniami szlifowanymi lub twardymi, jak w przypadku uprawiania sportów takich jak bieganie, pływanie lub siatkówka, może prowadzić do zapadnięć rozcięgien;
  • układ stopy – jeśli stopa wychyla się do wewnątrz lub w kierunku zewnętrznym, może to prowadzić do nadmiernego nacisku na rozcięgna, co zwiększa ryzyko zapadnięć;
  • choroby metaboliczne – częstość występowania zapalenia rozcięgna podeszwowego jest wyższa u osób z chorobami metabolicznymi, takimi jak cukrzyca, choroba Addisona i zaburzenia czynności tarczycy;
  • uwarunkowania genetyczne – osoby w rodzinie, w której przodkowie mają zapalenie rozcięgna, są bardziej narażone na ten problem;
  • nieodpowiednie obuwie – wysokie buty lub odciski palców mogą powodować nadmierne nacisk na rozcięgna, co zwiększa ryzyko zapadnięć;
  • wiek – zapalenie rozcięgna podeszwowego jest bardziej powszechne w wieku dojrzałym, gdy kości i tkanki mięśniowe stają się mniej elastyczne;
  • ruchliwość – zbyt duże ruchy stopy lub nadmierna aktywność, bez prawidłowego rozgrzewania i rozciągania, mogą powodować zapadnięcia rozcięgien;
  • zaburzenia kostne – czasami zapalenie rozcięgna podeszwowego może być spowodowane przez zaburzenia kostne, takie jak kostnienie wadliwe lub deformacja kostek;
  • zakażenia – niektóre zakażenia bakteryjne lub grzybowe mogą powodować zapalenie rozcięgna podeszwowego;
  • inne choroby – czasami zapalenie rozcięgna podeszwowego może być objawem innych chorób, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń szklisty lub chorobę zwyrodnieniową stawów.
  • W przypadku powyższych przyczyn zapalenie rozcięgna podeszwowego może wystąpić u osób w różnym wieku i o różnych profilach zdrowia.

    Objawy zapalenia rozcięgna podeszwowego stopy

  • Ból pięty – najbardziej typowy objaw, zwykle odczuwany rano lub po okresie odpoczynku. Ból może zmniejszać się po kilku krokach, ale powracać po dłuższym staniu lub chodzeniu.
  • Sztywność – uczucie sztywności w stopie, szczególnie rano.
  • Ból promieniujący – ból może promieniować wzdłuż łuku stopy.
  • Nasilenie bólu po aktywności – ból może się nasilać po ćwiczeniach, bieganiu lub długim chodzeniu.
  • Wrażliwość na dotyk – wrażliwość na dotyk wzdłuż rozcięgna podeszwowego, szczególnie w okolicy pięty.
  • Może wystąpić ból podczas wchodzenia po schodach.
  • Może wystąpić ból podczas chodzenia boso.
  • Leczenie zapalenia rozcięgna podeszwowego stopy

    Leczenie zapalenia rozcięgna podeszwowego stopy ma na celu zmniejszenie bólu, poprawę funkcji stopy i zapobieganie nawrotom. Jest to proces długotrwały i wymaga współpracy pacjenta z lekarzem i fizjoterapeutą. Poniżej znajdują się najczęściej stosowane metody leczenia.

    Leczenie zachowawcze (nieinwazyjne)

  • Odpoczynek – unikanie aktywności, które nasilają ból, takich jak bieganie, skakanie, długie stanie lub chodzenie.
  • Lód – stosowanie zimnych okładów na bolące miejsce przez 15–20 minut kilka razy dziennie, zwłaszcza po wysiłku.
  • Rozciąganie – regularne ćwiczenia rozciągające rozcięgno podeszwowe i mięśnie łydki.
  • Buty z dobrym podparciem łuku – noszenie butów z dobrą amortyzacją i odpowiednim podparciem łuku stopy. Unikanie chodzenia boso lub w butach z cienką podeszwą.
  • Wkładki ortopedyczne – używanie wkładek ortopedycznych (ortezy) do obuwia, które pomagają podeprzeć łuk stopy i zmniejszyć obciążenie rozcięgna podeszwowego. Wkładki mogą być gotowe (kupowane w sklepie) lub wykonywane na zamówienie przez ortopedę.
  • Fizjoterapia – bardzo ważny element leczenia. Fizjoterapeuta może nauczyć pacjenta odpowiednich ćwiczeń rozciągających i wzmacniających, a także stosować techniki manualne (np. masaż poprzeczny), ultradźwięki, terapię laserową lub inne metody, które pomagają w redukcji bólu i stanu zapalnego.
  • Leki przeciwbólowe i przeciwzapalne

  • Leki dostępne bez recepty – niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) takie jak ibuprofen lub naproksen mogą pomóc w zmniejszeniu bólu i stanu zapalnego.
  • Leki na receptę – w niektórych przypadkach lekarz może przepisać silniejsze leki przeciwbólowe lub przeciwzapalne.
  • Taping – stosowanie taśm (np. taśm Kinesio) na stopie może pomóc w podparciu łuku stopy i zmniejszeniu bólu.
  • Nocne szyny – noszenie specjalnej szyny na noc, która utrzymuje stopę w pozycji zgięcia grzbietowego, zapobiega kurczeniu się rozcięgna podeszwowego podczas snu.
  • Leczenie inwazyjne (stosowane, gdy leczenie zachowawcze nie przynosi efektów)

  • Iniekcje kortykosteroidów – wstrzykiwanie kortykosteroidów (silnych leków przeciwzapalnych) w okolice rozcięgna podeszwowego. Może to przynieść szybką ulgę w bólu, ale nie leczy przyczyny problemu i może wiązać się z ryzykiem skutków ubocznych, takich jak osłabienie rozcięgna podeszwowego.
  • Terapia falą uderzeniową (ESWT) – nieinwazyjna metoda, w której fale uderzeniowe są kierowane w obszar zapalenia w celu stymulacji procesów naprawczych w tkankach.
  • Zabiegi chirurgiczne – rzadko stosowane, zazwyczaj tylko wtedy, gdy inne metody leczenia zawiodą i objawy są bardzo nasilone. Opcje chirurgiczne obejmują zwolnienie rozcięgna podeszwowego (częściowe przecięcie rozcięgna w celu zmniejszenia napięcia) lub inne procedury.
  • Dodatkowe zalecenia

  • Utrata masy ciała – jeśli pacjent ma nadwagę lub otyłość, redukcja masy ciała może zmniejszyć obciążenie stóp i pomóc w leczeniu.
  • Unikanie czynników wywołujących – należy unikać aktywności i obciążeń, które nasilają ból.
  • Stopniowe zwiększanie aktywności – po ustąpieniu bólu należy stopniowo zwiększać poziom aktywności, aby uniknąć nawrotu zapalenia.
  • Kiedy skontaktować się z lekarzem?

  • Jeśli ból jest bardzo silny i utrudnia chodzenie.
  • Jeśli ból nie ustępuje po kilku tygodniach leczenia zachowawczego.
  • Jeśli pojawiają się dodatkowe objawy, takie jak drętwienie lub mrowienie w stopie.
  • Jeśli występują objawy zakażenia (np. zaczerwienienie, obrzęk, gorączka).
  • Zdjęcie: Envato Elements