Wykroki to jedno z naszych ulubionych ćwiczeń ogólnorozwojowych. Czasami bywają nazywane przysiadami wykrocznymi lub nożycami. Wśród trenujących osób spotkamy sporą grupę posiłkującą się anglojęzycznymi nazwami. Dzięki nim usłyszysz określenie lunges. Ich niewątpliwą przewagą jest możliwość wprowadzania niemalże nieograniczonych modyfikacji. Pozwalają pracować wszystkimi grupami mięśni kończyn dolnych, docierając nawet do mniejszych i głębiej umiejscowionych tkanek. Ponadto poprawnie wykonywane polepszają mobilność naszych stawów oraz angażują tkankę mięśniową core'u.
Wykroki to fantastyczne ćwiczenie funkcjonalne. Doceniają je amatorzy, a także sportowcy. Wstępnie już wiesz dlaczego. Teraz powiemy Ci o nich trochę więcej!
Wykroki możemy pogrupować na kilka różnych sposobów.
Ze względu na dynamikę wykonywania ćwiczenia wyróżniamy wykroki statyczne i dynamiczne.
Kolejnym sposobem kategoryzacji jest zastosowanie podziału ze względu na kierunek wypadu. Mamy więc wykroki, zakroki, wykroki boczne, wykroki po skosie do przodu i tyłu (tzw. curtsy lunges).
Jeszcze innym sposobem rozróżnienia ćwiczeń jest rodzaj obciążenia. I ta część jest bodaj najciekawsza i najbogatsza. Na początek możemy wymienić wykroki z obciążeniem i bez niego (ciężar własny ciała). Do każdego z tych wariantów możemy wprowadzić dodatkowe urozmaicenie w postaci sprzętu (np. TRX, step, bosu).
Widząc taką różnorodność, zapewne nie raz zastanawiałaś się, które ćwiczenie będzie dla Ciebie najlepsze. Przyjrzyjmy się więc temu, w jaki sposób nasze mięśnie pracują w trakcie poszczególnych opcji.
Podczas wykroków pracują przede wszystkim mięsień czworogłowy uda oraz mięsień wielki pośladkowy. W trakcie treningu zaangażowane są także przywodziciele (wewnętrzna strona ud), inne mięśnie pośladkowe, dwugłowy uda, głowy łydek i mięsień piszczelowy. Udział pozostałych grup jest uzależniony od sposobu, w jaki wykonujemy ruch, jego zakresu, tempa i dynamiki.
Wykroki to ćwiczenie funkcjonalne. Oprócz wzmacniania i kształtowania sylwetki, polepsza koordynację ruchową oraz stabilizuje sylwetkę. Rozstaw i zmiana pozycji nóg względem siebie wymusza na nas konieczność złapania równowagi, co wymaga m.in. zablokowania korpusu.
*Informacje podane w tym podpunkcie mają jedynie charakter poglądowy. Szczegółową wiedzę uzyskasz, sięgając do publikacji specjalistycznych z zakresu anatomii lub zasięgając opinii specjalisty.
Wykroki stanowią podstawowy element popularnych programów fitness. Uwielbiają je także osoby regularnie trenujące siłowo oraz zajmujące się sportem zawodowo. Ich powszechność sprawia, że często mylnie postrzegamy je jako proste i lekkie ćwiczenie. Pod żadnym pozorem nie należy go lekceważyć! Jeśli dopiero zaczynasz swoją przygodę z wykrokami, to najpierw przyswój zasady prawidłowego wykonywania poszczególnych wariantów.
Zasada wykonania przysiadów wykrocznych jest bardzo prosta, ale wymaga przećwiczenia. Naukę z powodzeniem możesz zacząć od podstawowego wariantu. Na nim najłatwiej trenować ćwiczenie. Gdy się z nim oswoisz, będziesz mogła przejść do kolejnych wersji.
Nie mamy najmniejszych wątpliwości, że tej części można poświęcić więcej niż jeden osobny artykuł. Już same modyfikacje podstawowego wykroku pozwoliłyby stworzyć imponujący rozdział w leksykonie ćwiczeń. Postaramy się pokazać, w jaki sposób można urozmaicić nasz trening.
Najpopularniejszymi przyrządami są: sztanga i hantle lub kettlebellsy. Ciężar możesz trzymać przed sobą - wówczas mocniej pracuje przód uda, z tyłu - koncentrujesz się na pośladkach i dwugłowych, lub po bokach (dwa hantle). Ciężar powinien być dobrany do Twojej siły i stażu treningowego. Zdecydowanie odradzamy włączanie obciążenia osobom, które wciąż mają problem z utrzymaniem równowagi.
Bosu, dyski sensomotoryczne, małe piłki gimnastyczne pozwalają jeszcze intensywniej bodźcować mięsień przy jednoczesnym pracowaniu nad stabilnością ciała i mobilnością stawów, w szczególności kolanowego i biodrowego. Modyfikacje korzystnie wpływają na jakość głębiej osadzonych, mniejszych grup mięśniowych. Niektórzy polecają je jako dobre ćwiczenie rehabilitacyjne dla rekonwalescentów wychodzących z bolesnych kontuzji.
Step, ławki, skrzynie - z nimi bez wątpienia poczujesz, że masz mięśnie. Polecamy go zwłaszcza osobom, które chcą jeszcze mocniej popracować nad pośladkiem. Bardzo ciekawym ćwiczeniem statycznym jest tzw. przysiad bułgarski, w którym tylną nogę opieramy na podwyższeniu.
W tym wydaniu nasze wykroki znajdują się na pograniczu treningu wzmacniającego (z podwyższeniem) i stabilizacyjnego (np. bosu). Przeważnie wykonujemy je z tylną nogą zaczepioną o uchwyt taśmy / obręcz.
WAŻNE! Ćwiczenia z podwyższeniem i sprzętem stabilizacyjnym są dość trudne i wymagają sporej wprawy. W trakcie pierwszych prób zrezygnuj z dodatkowego obciążenia. Ciężar własny ciała będzie wystarczającym utrudnieniem. Skoncentruj się na technice i wzmocnieniu sylwetki.