Skóra i kości, czyli co to jest anoreksja i jak jej zapobiec?

Zaburzenia dotyczące odżywiania i kontrolowania masy ciała to wciąż temat tabu. Zmagają się z nimi przede wszystkim młode kobiety. Jak pomóc anorektyczkom? Odpowiadamy czym jest anoreksja i jak się przed nią uchronić.

Co to jest anoreksja?

Anorexia nervosa, czyli jadłowstręt psychiczny, jest to zespół zmian zarówno psychicznych, jak i fizycznych. Chora odmawia przyjmowania posiłków lub wyznacza sobie głodowe porcje, analizuje swój dzienny jadłospis i obsesyjnie kontroluje ilość spożytych kalorii. Następstwem nieprzyjmowania pokarmu jest drastyczne zmniejszenie masy ciała i właśnie ten objaw rzuca nam się w oczy przede wszystkim. Organizm osoby chorej nie funkcjonuje prawidłowo. Skutki niedożywienia mogą prowadzić do omdleń, wypadania włosów, osteoporozy a nawet zaburzeń w cyklu miesiączkowym.

Przyczyny anoreksji

Schorzenie znane jest od lat, mimo to przyczyna anoreksji wciąż nie jest znana. Ludzie z niską samooceną i potrzebą kontroli nad swoim życiem, częściej borykają się z problemami żywieniowymi. Podłoże psychiczne odgrywa więc dużą rolę. Predyspozycje do zachorowania, najprawdopodobniej przekazywane są także genetycznie.

Czynniki ryzyka

Presja społeczeństwa, udostępnianie swojej prywatności w internecie i gonitwa za perfekcyjnym zdjęciem, powodują, że młodzież coraz częściej popada w kompleksy, nie akceptuje siebie i ma tendencję do zaburzeń odżywiania.

Objawy anoreksji

Najbardziej charakterystycznym objawem jest spadek masy ciała. Chora odmawia przyjmowania pokarmu, je posiłki w samotności. Jej skóra jest sucha, może się łuszczyć. Na skutek zaburzeń krążenia może dochodzić do omdleń. Mięśnie ulegają osłabieniu i zanikowi, choć mimo to, anorektyczki często obsesyjnie ćwiczą w celu obniżenia wagi. Ukrywają swoje niedożywienie pod grubymi warstwami ubrań a w samotności obsesyjnie oglądają w lustrze swoje wystające kości.

Skutki anoreksji

Mogą pojawić się nieregularne cykle miesiączkowe lub nawet całkowity brak miesiączki. Zaburzenia we funkcjonowaniu jajników powodują obniżenie stężenia estrogenów, może to prowadzić do osteoporozy. Serce bije wolniej, często stwierdza się bradykardię. We krwi zmniejsza się stężenie potasu, wapnia i magnezu. Chora jest apatyczna, ma trudności w koncentracji. Im dłużej zmaga się z zaburzeniami odżywiania, tym mocniej może się to odbić na jej zdrowiu.

Leczenie anoreksji

Należy pamiętać o specyfice tej choroby - leczyć trzeba nie tylko ciało, ale przede wszystkim umysł.

Podejrzewasz anoreksję u bliskiej osoby? Ważne, by interweniować szybko. Zwykła, szczera rozmowa może pomóc, podnieść samoocenę i uchronić przed pogłębieniem się zaburzeń odżywiania. Zapisz ją i zaprowadź do lekarza pierwszego kontaktu, który oceni stan ogólny i skieruje do specjalisty, jeśli będzie taka potrzeba. Dodawaj jej otuchy i wspieraj na każdym kroku.

Leczenie w ostrej fazie anoreksji jest kombinowane i obejmuje zarówno opiekę psychiatryczną, jak i internistyczną. Często wskazana jest hospitalizacja, podczas której stabilizuje się zdrowie fizyczne, jak i psychiczne pacjentki.

Książka - Zaburzenia odżywiania - 14,99 zł 

Czy hospitalizacja jest konieczna? Nie jest, choć może okazać się niezbędna w przypadku zagrożenia życia. Udowodniono, że pacjenci, którzy czują się w swoim domu niekomfortowo, lepiej znoszą terapię w szpitalu. Nowe środowisko pomaga w walce z zaburzonymi relacjami rodzinnymi.

Anoreksja przewlekła wymaga długotrwałej psychoterapii. Dobre efekty daje psychoterapia grupowa oraz rodzinna. Dołącza się leczenie żywieniowe, które polega na stopniowym zwiększaniu ilości kalorii w posiłkach. Niekiedy konieczne jest zastosowanie żywienia pozajelitowego.

Chorobie często towarzyszą inne zaburzenia psychiatryczne, takie jak depresja czy nerwica, które także mogą wymagać farmakoterapii.

Około 50% chorych, po powrocie do właściwej masy ciała znów miesiączkuje. Pozostałe wymagają leczenia hormonalnego.

Nieleczona anoreksja prowadzi do skrajnego wyczerpania organizmu a w konsekwencji do śmierci.

Anoreksja u mężczyzn

Wbrew panującym przekonaniom nie tylko kobiety borykają się z zaburzeniami odżywiania. Coraz częściej chorują też mężczyźni. Około 10% chorych na anoreksję to mężczyźni. Według statystyk około 3 na 100 000 nastoletnich chłopców zapada na to schorzenie każdego roku.

Czy można pokonać anoreksję?

Aby wygrać z chorobą, niezbędna jest długotrwała i systematyczna psychoterapia, opieka internistyczna i najważniejsze - wsparcie bliskich. Chora musi zdać sobie sprawę ze swojego schorzenia, jest to klucz do wyzdrowienia.

Książka Nastolatki na głodzie. Pokochaj swoje ciało! Nie daj się anoreksji i bulimii - 13,90 zł

Kobiety, które pokonały anoreksję, mogą prowadzić normalne, pogodne życie, zakładać rodziny, rodzić zdrowe dzieci i spełniać się zawodowo.

W niektórych przypadkach terapia może zakończyć się niepowodzeniem. Dzieje się tak, kiedy pacjentka nie chce współpracować z lekarzami i bliskimi. Obsesja na punkcie swojej masy ciała przeważa nad zdrowym rozsądkiem i zdarza się, że anorektyczka może zapłacić za to najwyższą cenę.