Uchyłki mogą występować w jelicie grubym i znaczenie rzadziej w jelicie cienkim. Są to drobne uwypuklenia błony śluzowej przewodu pokarmowego. Jak często występują i jakie są ich objawy? Sprawdź.
Możemy je podzielić na nabyte i wrodzone. Znacznie częściej mamy do czynienia z nabytymi uchyłkami jelita grubego. Jest to choroba cywilizacyjna. Występują wśród mieszkańców krajów rozwiniętych, takich jak Polska. Pojawiają się po 50. roku życia lub później i mogą dotyczyć nawet 30% ludzi powyżej 60. roku życia! Ten problem raczej cię nie dotyczy, ale pokaż artykuł mamie lub babci.
Za powstawanie uchyłków jelita grubego może być odpowiedzialna zbyt mała ilość błonnika w diecie. Błonnik to włókna roślinne. Możemy je znaleźć w warzywach, otrębach czy pełnoziarnistym pieczywie. Ich brak w pożywieniu powoduje nadmierne skurcze tego odcinka przewodu pokarmowego. Prowadzi to do przerostu warstwy mięśniowej ściany jelita i wzrostu ciśnienia w jego wnętrzu. W wyniku tego błona śluzowa jest wypychana na zewnątrz w najsłabszych miejscach. Jedz dużo błonnika i ustrzeż się przed chorobą uchyłkową jelita grubego w przyszłości. Do innych przyczyn należą wrodzone choroby tkanki łącznej takie jak zespół Marfana.
Najczęściej, bo w około 80%, uchyłkowatość jelita grubego przebiega bezobjawowo. Są wykrywane przypadkowo podczas kolonoskopii (badanie jelita grubego), zleconej z innej przyczyny. Nazywa się je uchyłkowatością okrężnicy. Uchyłki jelita najczęściej występują w esicy (90% wszystkich uchyłków jelita grubego). Nie występują w końcowym odcinku jelita grubego, czyli odbytnicy. U 20% osób, u których występują, pojawiają się objawy. Należą do nich:
W przypadku wystąpienia objawów schorzenie to nazywamy chorobą uchyłkową okrężnicy.
Jednym z powikłań uchyłków jest ich zapalenie. Pojawia się u 10-25% osób chorych. Początek ma miejsce w pojedynczym uchyłku. Następnie rozprzestrzenia się wzdłuż jelita. Może dojść do mikroperforacji, czyli przebicia ściany przewodu pokarmowego. W takim wypadku przebieg jest ostry. Mamy do czynienia z:
Wtedy koniecznie trzeba zgłosić się do lekarza, aby wdrożył on odpowiednie leczenie.
Do innych, rzadszych powikłań uchyłkowatości jelita grubego zaliczane są:
W przypadku zapalenia uchyłków jelita grubego chory powinien przede wszystkim:
Konieczne może okazać się pozostanie w szpitalu. Dotyczy to:
Inne powikładnia naczęściej leczy się operacyjnie. Część chorych z nawracającym zapaleniem uchyłków lub po incydencie niedrożności przewodu pokarmowego, musi być poddanych zabiegowi usunięcia esicy. W przypadku krwotoku, który nie ustępuje, lekarze stosują metody endoskopowe lub farmakologiczne. W ten sposób udaje się opanować około 90% ciężkich krwotoków. W pozostałych 10% przypadków konieczne jest leczenie chirurgiczne.
Taką postać choroby lekarz leczy w przychodni. Nie ma konieczności hospitalizacji. Zalecane jest:
Granex błonnik z jabłkiem, 350 g - 5,24 zł
Większość przypadków bezobjawowych wykrywana jest przypadkowo podczas badań takich jak:
Można je stosować również w diagnostyce objawowej postaci choroby. Bardzo przydatnym badaniem jest też wlew kontrastowy doodbytniczy. W przypadku zapalenia uchyłków najczęściej wykonuje się TK jamy brzusznej i miednicy oraz USG. Są to w większości badania wymagające od pacjenta specjalnego przygotowania. Przede wszystkim dokładnego oczyszczenia jelita grubego przed badaniem, stosując lewatywę. Aby otrzymać skierowanie na te badania należy udać się do lekarza gastroenterologa lub lekarza rodzinnego i zgłosić swoje objawy. Badania te są refundowane przez NFZ i nie trzeba płacić za nie dodatkowo. Ponadto w ramach programu profilaktyki raka jelita grubego, każda osoba w wieku 55-64 lat może bezpłatnie wykonać badanie kolonoskopowe w wielu szpitalach. Podczas kolonoskopii można wykryć obecność uchyłków, a także wczesne stadia choroby nowotworowej.